Een batterij is een elektrotechnische component en spanningsbron, het is een combinatie van een of meerdere elektrochemische cellen, die worden gebruikt voor de omzetting van opgeslagen chemische energie in elektrische energie. Dat kan weer als elektrische energie - stroom - geleverd worden. Historisch wordt een aantal parallel of in serie geschakelde elektrochemische cellen, Leidse flessen of condensatoren een 'batterij' genoemd, in de volksmond heeft de enkele cel van de batterij de naam van het geheel overgenomen. Een auto-accu is een oplaadbare batterij, maar deze wordt in Nederland, in tegenstelling met Vlaanderen, gewoonlijk geen "batterij" genoemd.
Werking []
Bij een batterij worden via een chemische reactie aan de min-pool elektronen vrijgemaakt, terwijl aan de plus-pool op hetzelfde moment via een andere chemische reactie elektronen worden gebonden. Via een op de batterij aangesloten component (bijvoorbeeld een lampje) kunnen nu de elektronen vanaf de min-pool, door het lampje, naar de plus-pool stromen.
Bij een oplaadbare batterij zijn de chemische processen omkeerbaar: door het aanleggen van een elektrische spanning kan men een elektronenstroom in omgekeerde richting forceren en zullen de chemische reacties dan omgekeerd verlopen: er wordt dus energie opgeslagen.
Een niet-oplaadbare batterij maakt gebruik van chemische processen die op deze manier niet omkeerbaar zijn, zodat een eenmaal ontladen batterij niet meer opnieuw opgeladen kan worden. Wel zijn er in het verleden niet onverdienstelijke pogingen tot herladen gedaan met bijzondere technieken. [1][2]Een 22,5V-batterijEen batterij bestaat uit een of meer elektrochemische cellen. De cellen kunnen parallel of in serie geschakeld zijn, of een combinatie daarvan. Parallel geschakelde cellen leveren dezelfde elektrische spanning als een enkele cel, maar kunnen een grotere elektrische stroom leveren. In serie geschakelde cellen leveren een hogere spanning, maar kunnen dezelfde stroom leveren als een enkele cel. Veel in de praktijk gebruikte batterijen, zoals de 9-volt batterij in consumentenelektronica en de 12-volt accu in auto's bestaan uit in serie geschakelde cellen. Zowel bij de serieschakeling als bij de parallelschakeling is de opgeslagen energie in de batterij gelijk aan de som van de opgeslagen energie in de afzonderlijke cellen. Een batterij waarvan de reagerende bestanddelen tijdens de werking nog kunnen worden aangevoerd heet een brandstofcel, zie aldaar.
De spanning aan de klemmen van een batterij, de klemspanning, is afhankelijk van de ladingstoestand, de inwendige weerstand en de belasting van de batterij. Bij belasting heeft een batterij een lagere spanning dan onbelast doordat de geleverde stroom een spanningsval veroorzaakt over de inwendige weerstand. De inwendige weerstand kan veranderen door ontlading en veroudering van de batte
De aardappelbatterij:
| Aardappelen gebruiken als batterij voor een elektrische klok is minder moeilijk dan je zou denken. En vooral: je gebruikt 100 % groene energie! Je hebt een aardappel nog nooit zo energiek gezien! | ||||
Wat je nodig hebt:
1 prenk
2 aardappelen
2 korte stukken dikke koperdraad
2 gewone verzinkte nagels
3 alligator clips, aan elkaar verbonden met draad
1 eenvoudige led-klok die werkt op een 1- of 2 volt knop batterij
Stappen:
1.Verwijder de batterij uit de klok
2. Onthou waar de positieve (+) en negatieve (-) pool zat van de batterij 3. Nummer de aardappelen 1 en 2 4. Duw een nagel in elk van de aardappelen 5. Duw een stuk koperdraad in elk van de twee aardappelen, enkele centimeters verwijderd van de nagel 6. Gebruik 1 alligator-clip om de koperdraad in aardappel 1 te verbinden met de positieve (+) pool in het batterijhoudertje van de klok 7. Gebruik 1 alligator-clip om de nagel in aardappel 2 te verbinden met de negatieve (-) pool in het batterijhoudertje van de klok 8. Gebruik 1 alligator-clip om de nagel in aardappel 1 te verbinden met de koperdraad in aardappel 2 en stel je klok in!
Hoe werkt nu zo’n aardappel-klok?
Een aardappel-batterij is een electro-chemische batterij. In zo’n soort batterij wordt chemische energie omgezet naar elektrische energie door een spontane overdracht van elektronen.
In dit geval reageert het zink van de nagel met het koper van de koperdraad. De aardappel is een soort buffer tussen de zink-ionen en de koper-ionen. Omdat de aardappel de overdracht tegenwerkt, moeten de elektronen wel uitgewisseld worden langs de draden, die de energie door de klok leidt. Zo krijg je dus aardappel-power!